Reeds op jonge leeftijd gaf hij blijk van zijn wil om te gaan tekenen, te gaan schilderen. Schilderen betekende in die dagen te Mill verven. Kees ging in de leer bij Van Strijp.

Vier winters lang bracht deze tekenaar, ontwerper, hem de beginselen bij van de teken- en schildertechniek. Nadat hij als huisschilder naar Den Bosch was vertrokken nam hij nog enige tijd tekenlessen bij Hendrik de Laat. Niet lang, want beide karakters verdroegen elkaar niet.
Omstreeks 1930 begon Kees Bastiaans met een eigen schildersbedrijf te Mill en verwierf hij vooral bekendheid door de wijze waarop hij blank hout wist te marmeren. Hij deed dit zo precies dat zijn opdrachtgevers geen genoegen namen wanneer Kees een van zijn knechten stuurde. Tijd voor zijn eigen schilderkunst was er steeds minder. Toch wilde hij eerder bloemen dan deurposten schilderen.

Na zijn huwelijk met Mien Derks in 1937 besloot hij ondanks de weinig rooskleurige financiële toekomst, zijn zaak te sluiten en kunstschilder te gaan worden. Hiertoe volgde hij een opleiding aan de academie ´Kunstoefening´ te Arnhem. Leraren waren hier Gerard van Lerven en Hendrik Valk.
Belangrijk in deze magere jaren, die tevens jaren van zoeken betekenden, was de morele steun van Jan Sluyters en professor Huib Luns. Zij staken een hart onder de riem. Hij ging door met zijn schilderijen, hield enkele exposities, maar verkocht weinig werk. Rekeningen betaalde hij vaak met schilderijen.

Het was geen makkelijke weg die Kees Bastiaans had gekozen maar uit zijn diep geloof putte hij een onverwoestbaar optimisme. Hij had een rotsvast vertrouwen in de goede afloop, de troost ofwel het vooruitzicht op het hiernamaals was voor hem ruimschoots voldoende om zijn leven te leven.

Vanuit deze filosofie kon hij, ondanks de moeilijkheden materieel en artistiek gezien, gemakkelijk relativeren.

Waren het aanvankelijk zware tijden voor de schilder en zijn gezin - het familieportret is daar een typerende afspiegeling van -  halverwege de jaren 50, als Kees Bastiaans inmiddels een zeer herkenbare en eigen stijl heeft ontwikkeld, keert het tij en komt de doorbraak. Exposities volgen en zijn werk met de eenvoudige, expressieve contouren ingevuld met kleurvlakken vindt de weg naar het publiek. Kees Bastiaans schilderde tot in de jaren 80. Zijn hele leven woonde en werkte hij in Mill, het Brabantse dorp waar hij zijn inspiratie aan ontleende en waar hij, op de leeftijd van 76 jaar, op 31 maart 1986 ook zou overlijden. Hij liet een omvangrijk oeuvre na: rond de 4000 schilderijen en daarnaast nog vele andere werken zoals litho's, mozaïeken, gouaches, plastieken en glas in lood.

omhoog